Summary

• Page properties (2 modified, 0 added, 0 removed)

Details

Page properties

Parent

...	...	@@ -1,1 +1,1 @@
1		-Nieuwsbrieven.WebHome
	1	+Main.WebHome

Content

...	...	@@ -8,7 +8,7 @@
8	8
9	9	Dat klinkt alarmerend! Je zou haast over het hoofd zien dat het stuk op de NOS site waar bovenstaande link naar verwijst, geen duidelijk onderscheid maakt tussen de laatste werkende reactoren van Tsjernobyl die rond het jaar 2000 zijn uitgezet en de reactoren van de centrale van Zaporizja, die nog vol in bedrijf zijn en derhalve veel meer radioactiviteit bevatten. Laten we daarom met koele blik die gevaren één voor één bekijken.
10	10
11		-Het is in de wereld van rampenbestrijding goed gebruik om met het grotere gevaar te beginnen. Dat is niet de splijtstof van een centrale die 22 jaar geleden is uitgezet, maar een kerncentrale die nu nog draait: die van Zaporizja dus. Hoe groot is het gevaar voor Nederland als alle zes reactoren van de centrale van Zaporizja de lucht in zouden gaan? Lars Roobol van het RIVM rekende het uit. “Zelfs als er een harde oostelijke wind staat, en het hier min twintig graden kan worden, neemt de stralingsdosis onderweg nog zo snel af, dat die hier geen probleem vormt”, zegt het afdelingshoofd voor straling en radioactiviteit. Roobol moet gissen op welke veiligheidsrisico’s het IAEA doelde in haar berichten. Hij vermoedt dat het IAEA erop wilde wijzen dat de vrijheid van nucleaire werkers in het geding was. Dat is een ernstige aantasting van hun persoonlijk en professionele autonomie, maar geen direct veiligheidsrisico. De IAEA droeg met haar persbericht onbedoeld bij aan de verwarring, kunnen we achteraf constateren. Roobol doet zijn uitspraken in De Telegraaf, in een artikel van Edwin Timmer dat hieronder staat weergegeven.
	11	+Het is in de wereld van rampenbestrijding goed gebruik om met het grotere gevaar te beginnen. Dat is niet de splijtstof van een centrale die 22 jaar geleden is uitgezet, maar een kerncentrale die nu nog draait: die van Zaporizja dus. Hoe groot is het gevaar voor Nederland als de alle zes reactoren van de centrale van Zaporizja de lucht in zouden gaan? Lars Roobol van het RIVM rekende het uit. “Zelfs als er een harde oostelijke wind staat, en het hier min twintig graden kan worden, neemt de stralingsdosis onderweg nog zo snel af, dat die hier geen probleem vormt”, zegt het afdelingshoofd voor straling en radioactiviteit. Roobol moet gissen op welke veiligheidsrisico’s het IAEA doelde in haar berichten. Hij vermoedt dat het IAEA erop wilde wijzen dat de vrijheid van nucleaire werkers in het geding was. Dat is een ernstige aantasting van hun persoonlijk en professionele autonomie, maar geen direct veiligheidsrisico. De IAEA droeg met haar persbericht onbedoeld bij aan de verwarring, kunnen we achteraf constateren. Roobol doet zijn uitspraken in De Telegraaf, in een artikel van Edwin Timmer dat hieronder staat weergegeven.
12	12
13	13	(% style="text-align:center" %)
14	14	[[image:Wat als een kerncentrale ontploft - Lars in De Telegraaf.jpg||height="1055" width="1077"]]
...	...	@@ -19,13 +19,13 @@
19	19
20	20	[[https:~~/~~/www.youtube.com/watch?v=nHoqfx_JHoQ>>url:https://www.youtube.com/watch?v=nHoqfx_JHoQ]]
21	21
22		-Maar Lars Roobol zegt in De Telegraaf: “Deze staven kan je gewoon met luchtkoeling koel houden.” Wie heeft er nou gelijk, Roobol of Turkenburg? We vragen het na bij Tjerk Kuipers, nucleair veiligheidsexpert, die het voor ons uitzoekt. Het blijkt dat je dit gewoon kunt opzoeken in de vakliteratuur. Kuipers laat weten dat uit de jongste splijtstofstaven in Tsjernobyl er per staaf nog ongeveer een kwart watt aan warmte vrijkomt. Amper genoeg om zo'n staaf, vier meter lang, warm te maken, laat staan dat deze hiervan zou kunnen smelten. Kuipers voegt er aan toe: “Extra koeling van het koelwater helpt corrosie tegen te gaan. Maar in geval van stroomuitval, en na 48 uur noodstroom en zelfs het eventueel verdampen van al het water, is luchtkoeling afdoende om de splijtstofstaven te koelen. Radiolyse van het koelwater (waterstofgasvorming onder invloed van straling) is bij deze vermogens praktisch afwezig. De kans op een waterstofexplosie zou teniet gedaan kunnen worden door een raam open te zetten. De tweede sarcofaag over de reactorresten houdt stofdeeltjes binnen door weersinvloeden buiten te houden. Daarbij zal onderdruk in het gebouw extra helpen en bij stroomuitval is deze minder goed gegarandeerd. Stroomuitval zorgt uiteraard ook voor communicatieproblemen in het monitoringsnetwerk en oncomfortabele werkomstandigheden voor personeel in Tsjernobyl dat toch al onder hoge druk moet presteren. Hoe dan ook is er geen enkel scenario te bedenken waarin deze splijtstofstaven zouden smelten.”
	22	+Maar Lars Roobol zegt in De Telegraaf: “Deze staven kan je gewoon met luchtkoeling koel houden.” Wie heeft er nou gelijk, Roobol of Turkenburg? We vragen het na bij Tjerk Kuipers, nucleair veiligheidsexpert, die het voor ons uitzoekt. Het blijkt dat dit dingen zijn die je gewoon kunt opzoeken in de vakliteratuur. Kuipers laat weten dat uit de jongste staven in Tsjernobyl er per splijtstofstaaf nog ongeveer een kwart watt aan warmte vrijkomt. Amper genoeg om een staaf van vier meter lang warm te maken, laat staan dat deze hiervan zou kunnen smelten. Kuipers voegt er aan toe: “Extra koeling van het koelwater helpt corrosie tegen te gaan. Maar in geval van stroomuitval, en na 48 uur noodstroom en zelfs het eventueel verdampen van al het water, is luchtkoeling afdoende om de splijtstofstaven te koelen. Radiolyse van het koelwater (waterstofgasvorming onder invloed van straling) is bij deze vermogens praktisch afwezig. De kans op een waterstofexplosie zou teniet gedaan kunnen worden door een raam open te zetten. De tweede sarcofaag over de reactorresten houdt stofdeeltjes binnen door weersinvloeden buiten te houden. Daarbij zal onderdruk in het gebouw extra helpen en bij stroomuitval is deze minder goed gegarandeerd. Stroomuitval zorgt uiteraard ook voor communicatieproblemen in het monitoringsnetwerk en oncomfortabele werkomstandigheden voor personeel in Tsjernobyl dat toch al onder hoge druk moet presteren. Hoe dan ook is er geen enkel scenario te bedenken waarin deze splijtstofstaven zouden smelten.”
23	23
24	24	== Maar hoe zit het met omwonenden? ==
25	25
26	26	Het valt dus niet mee om iets te bedenken waardoor de nucleaire site van Tsjernobyl nog gevaar voor omstanders zou kunnen opleveren, laat staan voor ons in Nederland. Zelfs in het onwaarschijnlijke geval van zes ontploffende reactoren in Zaporizja hoeven wij ons geen stralingszorgen te maken. Maar wat zijn de gevolgen voor de Oekraïners die daar in de buurt wonen als zich zo’n extreem scenario zou voordoen? Dat is een vraag die we veel beter kunnen beantwoorden dan vroeger, omdat de wetenschap immers de gevolgen van de ongelukken van Tsjernobyl en Fukushima nauwkeurig in kaart heeft gebracht. Een nieuwsbericht van de NOS deze week, waarin kankerpatiënten elf jaar na het ongeluk in Fukushima schadevergoeding eisen, stelt niet gerust:
27	27
28		-[[Elf jaar na kernramp Fukushima eisen kankerpatiënten miljoenencompensatie | NOS>>url:https://nos.nl/artikel/2420685-elf-jaar-na-kernramp-fukushima-eisen-kankerpatienten-miljoenencompensatie]]. Maar een deskundige valt het direct op dat dit bericht zonder enige nuance door de NOS is overgenomen. Iedere deskundige kent namelijk het UNSCEAR en haar rapportages over de gevolgen van Tsjernobyl en Fukushima. In haar rapport //Volume II SCIENTIFIC ANNEX B: Levels and effects of radiation exposure due to the accident at the Fukushima Daiichi Nuclear Power Station: implications of information published since the UNSCEAR 2013 Report// heeft zij de verhoogde incidentie van schildklierkanker het volgende geschreven: “These [difference in rates due to the ultrasensitive thyroid population screening] observations suggest that the increased incidence rates may be due to over-diagnosis (i.e. detection of thyroid cancer that would not have been detected without the screening and would not have caused symptoms or death during a person’s lifespan)”.
	28	+[[Elf jaar na kernramp Fukushima eisen kankerpatiënten miljoenencompensatie | NOS>>url:https://nos.nl/artikel/2420685-elf-jaar-na-kernramp-fukushima-eisen-kankerpatienten-miljoenencompensatie]]. Maar een deskundige valt het direct op dat dit bericht zonder enige nuance door de NOS is overgenomen. Iedere deskundige kent namelijk het UNSCEAR en haar rapportages over de gevolgen van Tsjernobyl en Fukushima. In haar rapport //Volume II SCIENTIFIC ANNEX B: Levels and effects of radiation exposure due to the accident at the Fukushima Daiichi Nuclear Power Station: implications of information published since the UNSCEAR 2013 Report// heeft zij over de resultaten van een verhoogde incidentie van schildklierkanker, het volgende geschreven: “These [difference in rates due to the ultrasensitive thyroid population screening] observations suggest that the increased incidence rates may be due to over-diagnosis (i.e. detection of thyroid cancer that would not have been detected without the screening and would not have caused symptoms or death during a person’s lifespan)”.
29	29
30	30	Daarnaast, rekenend met de maximale schildklierdosis uit onderstaande verdeling (100 mGy), levert dit een effectieve dosis op van 5 mSv – een lage dosis. De gezondheidseffecten daarvan zijn dan ook vrijwel afwezig. Het is dan ook zeer de vraag of de miljoenenclaim van Chihiro en haar mede-claimers toegekend zal worden op basis van deze gegevens.
31	31